በ 18 ኛው ክፍለዘመን መጨረሻ እና በ 19 ኛው መቶ ክፍለዘመን የመጀመሪያ አጋማሽ ላይ የሩሲያ ሥነ-ጽሑፍ በእድገቱ ውስጥ ወደፊት ከፍተኛ እድገት አሳይቷል ፡፡ በአስርተ ዓመታት ውስጥ በዓለም ውስጥ እጅግ በጣም የተራቀቀ ሆኗል ፡፡ የሩሲያ ጸሐፊዎች ስሞች በዓለም ዙሪያ ታወቁ ፡፡ Ushሽኪን ፣ ቶልስቶይ ፣ ዶስቶቭስኪ ፣ ጎጎል ፣ ግሪቦይዶቭ - እነዚህ በጣም የታወቁ ስሞች ብቻ ናቸው ፡፡
ማንኛውም ሥነ-ጥበብ ከጊዜ ውጭ አለ ፣ ግን በተመሳሳይ ጊዜ የራሱ ጊዜ ነው። ማንኛውንም ሥራ ለመረዳት ፣ የእሱ አውድ ብቻ ሳይሆን የፍጥረቱ አውድ ሊሰማዎት ይገባል። የፓ historyቼቭ አመፅ በመላው ታሪኩ ውስጥ የሩሲያ ግዛት ህልውና ላይ ትልቅ አደጋ ከሆኑት መካከል አንዱ መሆኑን እስካላወቁ ድረስ የ Pሽኪን ካፒቴን ሴት ልጅ እንደ እንባ የስነ-ልቦና ድራማ ተደርጎ ሊወሰድ ይችላል ፡፡ ግን ሁኔታው ሊንገዳገድ ከሚችልበት ሁኔታ አንጻር እና የሰዎች ነፍስ በተመሳሳይ ጊዜ ጸንተው የሚቆዩበት ሁኔታ ሲኖር የፒተር ግራርኔቭ ጀብዱዎች በተወሰነ መልኩ የተለዩ ይመስላሉ ፡፡
ከጊዜ በኋላ ብዙ የሕይወት እውነታዎች ይለወጣሉ ወይም ይጠፋሉ ፡፡ እናም ጸሐፊዎቹ እራሳቸው በሚጽፉበት ጊዜ ለሁሉም የሚታወቁ ዝርዝሮችን “ለማኘክ” ዝንባሌ የላቸውም ፡፡ ከሁለት መቶ ዓመታት በፊት ሥራዎች ውስጥ አንድ ነገር ቀላል ጥያቄዎችን በማቅረብ መረዳት ይቻላል ፡፡ “ነፍሳት” ሰርፍ መሆናቸው ወይም ማን ማነው? ልዑል ወይም ቆጠራ በሁለት ጠቅታዎች ውስጥ ይገኛል ፡፡ ግን ለማብራራት ትንሽ ተጨማሪ ምርምር የሚሹ ነገሮችም አሉ ፡፡
1. የሩሲያ ዓለማዊ ህብረተሰብ እና የሩሲያ ጥንታዊ ሥነ-ጽሑፍ መደበኛ ሥነ-ምግባር በተመሳሳይ ጊዜ ብቅ ማለቱ ትኩረት የሚስብ ነው ፡፡ በእርግጥ ሥነ-ምግባርም ሆነ ሥነ-ጽሑፍ ከዚያ በፊት ነበሩ ፣ ግን በተለይም በስፋት መሰራጨት የጀመሩት በ 18 ኛው - በ 19 ኛው ክፍለዘመን የመጀመሪያ አጋማሽ ላይ ነበር ፡፡ ስለዚህ እንደ ታራስ ስኮቲኒን ወይም ሚካይል ሴሚኖኖቪች ሶባኬቪች ያሉ የሌሎች የሥነ ጽሑፍ ገጸ-ባሕሪዎች ብልሹነት የሥነ ምግባር ውስብስብነት ባለማወቃቸው ሊብራራ ይችላል ፡፡
2. በዴኒስ ፎንቪዚን አስቂኝ “ትንሹ” ወ / ሮ ፕሮስታኮቫ ጅማሬ ላይ በደንብ ባልተሰፋ ካፍታን ሰራተኛውን ይቀጣዋል ፡፡ ልብሶቹ በእውነቱ በጣም በጥሩ ሁኔታ የተሰፉ ናቸው - የተሻሻለው ጌታ ራሱ እንኳን ይህን ይቀበላል ፣ እና አስተናጋጅ መስፋት ወደ ተማረ የልብስ ስፌት እንዲዞር ይጋብዛል ፡፡ እሷ መልሳ ትመልሳለች - ሁሉም የልብስ ስፌቶች ከአንድ ሰው ተማሩ ፣ አስቸጋሪው ክፍል ምንድነው? የሰርፉን ክርክር “እንስሳዊ” ለመባል ወደኋላ አትልም ፡፡ ይህ ትዕይንት የደራሲውን ማጋነን አይደለም ፡፡ እነዚህ ሁሉ የፈረንሳይ ገዥዎች ፣ ባለአደራዎች ፣ የልብስ ስፌቶች ፣ ወዘተ ... ባልሆኑ አነስተኛ የመኳንንት ልሂቃን ሊሰጡ ይችላሉ ፡፡ የተሠሩት አብዛኛዎቹ ትናንሽ መሬት ያላቸው መኳንንት በተኪዎች ፣ በዳንኮች እና በእንቁራሪቶች ይሠሩ ነበር ፡፡ በተመሳሳይ ጊዜ በቤት ውስጥ ለሚሠሩ የእጅ ባለሞያዎች የሚያስፈልጉ መስፈርቶች ከፍተኛ ነበሩ ፡፡ የማይዛመዱ ከሆነ - ምናልባት በጅራፍ ስር ካለው መረጋጋት ጋር ፡፡
3. በሩስያ ሥነ ጽሑፍ ውስጥ የተገለጹት በርካታ የግዳጅ ጋብቻ ክፍሎች በእውነቱ እውነታን ያጌጡ ናቸው ፡፡ ልጃገረዶች አስተያየታቸውን ሳያውቁ ፣ ከሙሽራው ጋር ሳይገናኙ በቡድን ሆነው ተጋቡ ፡፡ ፒተር 1 እንኳን ሳይቀላቀል የወጣቶችን ጋብቻ የሚከለክል ሶስት ጊዜ አዋጅ ለማውጣት ተገዶ ነበር ፡፡ በከንቱ! በሺዎች የሚቆጠሩ ወታደሮችን ወደ ውጊያው የመራው ንጉሠ ነገሥቱ አውሮፓ በፊቱ የምትፈራበት ኃይል አልነበረውም ፡፡ በአብያተ ክርስቲያናት ውስጥ ለረጅም ጊዜ ወጣቶች ማግባት ይፈልጉ ስለመሆናቸው እና ውሳኔያቸው በፈቃደኝነት ስለመሆኑ ጥያቄዎች በቤተመቅደሱ ሩቅ ማዕዘናት በደስታ ሳቅ ሆነ ፡፡ ኒኮላስ እኔ ለልጁ ኦልጋ ለጋብቻ በረከት እንዲሰጣት ለጠየቀችው ደብዳቤ በሰጠው ምላሽ ላይ እንደፃፈው እግዚአብሄር ዕጣ ፈንታ በሆነችበት መሠረት እጣ ፈንቷን የመወሰን መብት ብቻ ነች ፡፡ ነፃ-አስተሳሰብ ነበር ማለት ይቻላል ፡፡ ወላጆች ሴት ልጆቻቸውን እንደ ንብረታቸው ወይም እንደ ካፒታላቸው አድርገው ይቆጥሩ ነበር - ጋብቻ ያለ ቁራጭ ዳቦ ለተተዉ አረጋውያን ወላጆች መዳን ሆኖ ቀርቧል ፡፡ እናም “ወጣትን ለመጠበቅ” የሚለው አገላለጽ ለሚወዳት ሴት ልጁ ከልክ በላይ መጨነቅ ማለት አይደለም ፡፡ የሴት ልጅ እናት በ 15 ዓመቷ ያገባች ወጣት ከወጣቶች ጋር ሰፍራ ባለቤቷ መብቱን እንዲጠቀም አልፈቀደም ፡፡ ታዋቂው የፒተርስበርግ የጨዋታ ልጅ ልዑል አሌክሳንደር ኩራኪን በ 26 ዓመቱ ስሙን አገኘ ፡፡ ለመረጋጋት በመወሰን ልዕልት ዳሽኮቫ (ተመሳሳይ እቴጌ ካትሪን ጓደኛ ፣ የትምህርት ፣ የሳይንስ አካዳሚ ፣ ተውኔቶች እና መጽሔቶች) ሴት ልጅን ለማግባት ፈቀደ ፡፡ ኩራኪን ጥሎሽ ወይም ሚስት ባለመቀበሏ ለሦስት ዓመታት ያህል ቆየች እና ከዚያ በኋላ ብቻ ሸሸች ፡፡
ቫሲሊ ukኪሬቭ. "እኩል ያልሆነ ጋብቻ"
4. በኒኮላይ ካራምዚን “ደካማ ሊዛ” የታሪክ ሴራ ከዚህ ይልቅ ቀላል ነው ፡፡ ከሌላ ክፍል ለሚመጣ ሰው ፍቅር ደስታን የማያገኙ ስለ ፍቅር ልጃገረዶች ስለ ዓለም ሥነ-ጽሑፍ የዓለም ሥነ ጽሑፍ አይነፈግም ፡፡ ካራምዚን ከሮማንቲሲዝም እይታ አንፃር የጠለፋ ሴራ የፃፈው በሩሲያ ሥነ ጽሑፍ የመጀመሪያ ደራሲ ነበር ፡፡ እየተሰቃየ ያለው ሊዛ ከአንባቢው የርህራሄ ማዕበልን ያስነሳል ፡፡ ፀሐፊው ሊዛ የሰጠመችበትን ኩሬ በትክክል በትክክል ለመግለጽ እምቢተኝነት ነበረው ፡፡ ማጠራቀሚያው ስሜታዊ ለሆኑ ወጣት ሴቶች የሐጅ ማረፊያ ስፍራ ሆኗል ፡፡ በዘመናችን መግለጫዎች በመመዘን ብቻ ፣ የዚህ የስሜታዊነት ጥንካሬ የተጋነነ ነበር ፡፡ በተመሳሳይ ሁኔታ በኤ.ኤስ. widelyሽኪን ወይም በዘመኑ በነበረው ‹ዲምብሪስትስ› ተመሳሳይ ጀብዱዎች አማካኝነት የመኳንንት ተወካዮች ሥነምግባር በሰፊው ይታወቃል ፡፡ የታችኛው ክበቦች ወደ ኋላ አልዘገዩም ፡፡ በትልልቅ ከተሞች አካባቢ እና በትላልቅ ግዛቶች ውስጥ ኪራዩ በዓመት ከ 10-15 ሩብልስ ያልበለጠ በመሆኑ ፍቅርን ከሚፈልግ ከአንድ ገር ሰው የተቀበሉት ሁለት ሩብልስ እንኳን በጣም ጥሩ ነበር ፡፡ በኩሬዎቹ ውስጥ ዓሳ ብቻ ተገኝቷል ፡፡
5. በአሌክሳንድር ግሪቦዬዶቭ “ወዮ ከዊት” በተሰኘው የግጥም አስቂኝ ውስጥ እንደሚያውቁት ሁለት ትናንሽ ተዛማጅ ታሪኮች አሉ ፡፡ በተለምዶ እነሱ “ፍቅር” (ትሪያንግል ቻትስኪ - ሶፊያ - ሞልቻሊን) እና “ሶሺዮ-ፖለቲካ” (የቻትስኪ ከሞስኮ ዓለም ጋር ያላቸው ግንኙነት) ሊባሉ ይችላሉ ፡፡ ምንም እንኳን ሦስት ማዕዘኑ በራሱ መንገድ የበለጠ የሚስብ ቢሆንም ፣ በ ‹V.G ቤሊንስኪ› ቀላል እጅ በመጀመሪያ ለሁለተኛው የበለጠ ትኩረት ተሰጥቷል ፡፡ ኮሜዲውን በሚጽፉባቸው ዓመታት ውስጥ አንድ ወይም ከዚያ ያነሰ ክቡር ልጃገረድ ማግባት ችግር ሆነ ፡፡ አባቶች በልጆቻቸው ላይ ጥሎሽ ሳይተዉ ሀብታቸውን በልበ ሙሉነት አጠፋ ፡፡ ከኤ. Ushሽኪን ጓደኞች አንዱ በብርሃን የተወሰደ የታወቀ ቅጅ ፡፡ ወላጅ አልባውን ኤን.ኤን. ማን እንዳገባት ሲጠየቅ ጮክ ብላ መለሰች: - "ስምንት ሺህ ሰራሽ!" ስለሆነም ለሶፊያ ፋሙሶቭ አባት ችግሩ ተስፋ ሰጭው ፀሀፊ ሞልቻሊን በሴት ልጃቸው መኝታ ክፍል ውስጥ አያድርም (በንጽህና መናገር አለብኝ) ፣ ግን ለሶስት ዓመታት የት እንዳሳለፈ የሚያውቅ ቻትስኪ ይመስላል ፣ በድንገት ተመልሶ ሁሉንም ካርዶች ግራ አጋባው ፡፡ ፋሙሶቭ ለትክክለኛው ጥሎሽ ገንዘብ የለውም ፡፡
6. በሌላ በኩል በጋብቻ ገበያ ውስጥ የተትረፈረፈ የሙሽሮች አቅርቦት ወንዶችን ልዩ መብት እንዲኖራቸው አላደረጋቸውም ፡፡ በ 1812 ከአርበኞች ጦርነት በኋላ ብዙ ጀግኖች ታዩ ፡፡ ነገር ግን ሽልማቶችን በመቶዎች አልፎ ተርፎም በሺዎች የሚቆጠሩ ነፍሳትን የጨመረችው ካትሪን ልምምድ ከረጅም ጊዜ በፊት ተጠናቀቀ ፡፡ በትእዛዝ እና በክብር መሳሪያዎች ተንጠልጥሎ ኮሎኔሉ ደመወዝ ሊያገኝ ይችል ነበር ፡፡ ግዛቶቹ አነስተኛ እና አነስተኛ ገቢን የሰጡ ሲሆን በብድር የተያዙ እና እንደገና የተያዙ ናቸው ፡፡ ስለሆነም የ “ጥሎሾቹ” ወላጆች በተለይ ደረጃዎችን እና ትዕዛዞችን አልተመለከቱም ፡፡ በጦርነቱ ወቅት ራሱን በደንብ ያሳየው ጄኔራል አርሴኒ ዛክሬቭስኪ ከብዙ ቶልስቶይ ተወካዮች መካከል አንዱን ለማግባት ያቀደው እንደ ወታደራዊ የስለላ ሀላፊ እና የጄኔራል (ጄኔራል) የሰራተኛ ምክትል ዋና ሀላፊ ነበር ፡፡ አግራፌና ለተባለች ልጃገረድ 12,000 ነፍሳትን ሰጡ ፣ ስለሆነም ለማግባት የንጉሠ ነገሥት አሌክሳንደር 1 የግል ማዛመጃን ወሰደ ፡፡ ግን ታዋቂው ጄኔራል አሌክሲ ኤርሞሎቭ በ ‹ዕድሉ እጥረት› ምክንያት የምትወደውን ልጅ ማግባት ካልቻለ በኋላ ሄደ ፡፡ ቤተሰብ ለመመሥረት ሙከራ ካደረገ በኋላ ከካውካሰስ ቁባቶች ጋር ኖረ ፡፡
7. “ዲሮማንቲዜሽን” የኤ Pሽኪን “ዱብሮቭስኪ” ታሪክን ለመግለጽ በተቺዎች የተፈጠረ ድንቅ ቃል ነው ፡፡ ይበሉ ፣ ገጣሚው ማለቂያ የሌለውን የፒተርስበርግ መጠጥ ፣ ካርዶች ፣ መዋጮዎች እና ሌሎች የዘበኞች ያልተገደበ ሕይወት ባህሪያትን በመግለጽ ሆን ብሎ ጀግናውን አሽቆለቆለ ፡፡ በተመሳሳይ ጊዜ የትሮኩሮቭ ፕሮቶታይልም እንዲሁ ከቦታ ተወስዷል ፡፡ የቱላ እና የሪያዛን ባለርስት ሌቭ ኢዝማሎቭ ከ 30 ዓመታት በላይ ሰራተኞቻቸውን በሁሉም መንገዶች አሰቃዩ ፡፡ ኢዝማሎቭ “የዙፋኑ ድጋፍ” ተብለው ከተጠሩት መካከል አንዱ ነበር - በአንድ እጁ ሰራተኞቹን እስከ ሞት ድረስ ምልክት አደረገበት ፣ በሌላኛው ደግሞ ለራሱ ሚሊዮን ሩብሎች ሚሊሻ አቋቋመ እና እሱ ራሱ በጥይት እና በባህር ዳር ስር ወጣ ፡፡ ዲያብሎስ ራሱ እንደ ንጉሠ ነገሥቱ ሳይሆን ለእርሱ ወንድም አልነበረውም - ኒኮላስ I በብረት ብረት መቅጣት መከልከሉን ሲነገረው ባለቤቱ ንጉሠ ነገሥቱ በዘርፎቹ ላይ የፈለገውን ሁሉ ለማድረግ ነፃ መሆኑን ገልፀው እሱ ግን የእሱ ርስት ጌታ መሆኑን አሳወቀ ፡፡ ኢዝማሎቭ ከጎረቤቶቹ-የመሬት ባለቤቶች ጋር በተመሳሳይ መንገድ ጠባይ አሳይቷል - ደበደባቸው ፣ በላባ ውስጥ ጣላቸው ፣ እናም መንደሩን መንጠቅ ቀላል ጉዳይ ነበር ፡፡ የዋና ከተማው ደጋፊዎች እና የተገዛው የክልል ባለሥልጣናት ጨቋኙን ለረጅም ጊዜ ሸፈኑ። የንጉሠ ነገሥቱ ትዕዛዞች እንኳን በግልጽ በይፋ ተደብቀዋል ፡፡ ኒኮላይ ተቆጥቶ በነበረበት ጊዜ ማንም በቂ የሞላ አይመስልም ፡፡ ሁሉም ነገር ከኢዝማሎቭ የተወሰደ ሲሆን ቢሮክራቶችም አግኝተዋል ፡፡
8. በከፍተኛ ደረጃ ላይ የደረሱ ሁሉም ማለት ይቻላል የስነ-ጽሁፍ ጀግኖች-መኮንኖች በአንባቢው እይታ ከጥቂት አሥርተ ዓመታት በኋላ ፀሐፊዎች ካሰቡት በላይ ዕድሜ ያላቸው ፡፡ የዩጂን ኦንጊን ጀግና የ Pሽኪን ታቲያና ባልን እናስታውስ ፡፡ ታቲያና አንድ ልዑል አገባች ፣ እናም ይህ ዕድሜው የገፋ ሰው ይመስላል። በልብ ወለድ ውስጥ በቂ ስሞች እና ስሞች ቢኖሩም የአያት ስም እንኳን አላገኘም ፣ ስለሆነም ፣ “ልዑል ኤን” ፡፡ Ushሽኪን ፣ ቢበዛ አስር ቃላትን ለልዑሉ የሰጠ ፣ እርጅና እንደነበረ በጭራሽ አይናገርም ፡፡ ከፍተኛ ልደት ፣ ከፍተኛ የውትድርና ማዕረግ ፣ አስፈላጊነት - ገጣሚው የጠቀሰው ፡፡ ግን የእርጅናን ስሜት የሚሰጥ አጠቃላይ ደረጃ ነው ፡፡ በእርግጥም በለመድነው ንድፍ አንድ ጄኔራል የጄኔራል የገዛ ልጅ አለው የሚለውን አንድ የታወቀ መረጃን ከግምት ውስጥ ባያስገባ እንኳን አንድ መኮንን የጄኔራልነት ደረጃ ለመድረስ ብዙ አመታትን ይፈልጋል ፡፡ ግን በ 19 ኛው ክፍለዘመን መጀመሪያ ላይ ጺማቸውን ያልያዙ ወጣቶች ዛሬ ባሉት መመዘኛዎች እራሳቸው ነበሩ ፡፡ የ “Hermitage” በ 1812 ጦርነት የጀግኖች ጀግኖች የቁም ስዕሎች ስብስብ አለው ፡፡ በእስክንድር 1 በተሾመው በእንግሊዛዊው ጆርጅ ዶ ቀለም የተቀቡት በእነዚህ ምስሎች ላይ እንደ ኩቱዞቭ ያሉ አዛውንቶች ለየት ያሉ ይመስላሉ ፡፡ በአብዛኛው ወጣቶች ወይም መካከለኛ ዕድሜ ያላቸው ሰዎች ፡፡ በ 25 የጄኔራልነት ማዕረግ የተቀበለው ሰርጌይ ቮልኮንስኪ ወይም በ 26 ዓመቱ የጄኔራል ኢፓሌትሌት ተሸላሚ የሆኑት ሚካኤል ኦርሎቭ ጥሩ የስራ መስክ እንደሰሩ ወጣቶች ይቆጠሩ ነበር ፡፡ እናም የushሽኪን ጓደኛ ራቭስስኪ ጄኔራሉን በ 29 ዓመቱ እንደተቀበለው ተቀበለ ፡፡ ደግሞም ሁሉም ከሕፃንነታቸው ጀምሮ በወታደሮች ውስጥ ተመዝግበው ነበር ፣ በቂ የአገልግሎት ዘመን ነበር ... ስለዚህ የታቲያና ባል በጥቂት ዓመታት ብቻ ከሚስቱ ሊበልጥ ይችላል ፡፡
አሌክሳንደር በርዲያቭ በ 28 ዓመታቸው ሜጄር ጄኔራል ሆነ
9. በኤ. Ushሽኪን “ሾት” ታሪክ ውስጥ አንድ ትንሽ ክፍል አለ ፣ በምሳሌው በዚያን ጊዜ ሩሲያ ውስጥ የመኳንንት ተወካዮች የውትድርና ሙያ አማራጮችን መገንዘብ ይችላል ፡፡ ቆጠራ ቢ በሚያገለግልበት የሕፃናት ክፍል ውስጥ ስሙ ያልተጠቀሰ ፣ ግን ልዩ ክቡር ቤተሰብ የሆነ አንድ ወጣት ይመጣል ፡፡ እሱ በብሩህነት አድጎ የሰለጠነ ፣ ደፋር ፣ ሀብታም ሲሆን ለቁጥሩ እሾህ እና ተቀናቃኝ ይሆናል። በመጨረሻ ወደ ጎራዴ ውጊያ ይመጣል ፡፡ አንድ የተለመደ ነገር ይመስላል - ለክፍለ-ጊዜው አዲስ መጪ ወጣት ፣ ይከሰታል ፡፡ ሆኖም ፣ ከበስተጀርባው የበለጠ ጠለቅ ያለ ነው። የከፍተኛ መኳንንት ተወላጆች ወደ ፈረሰኛ ዘበኞች ወይም ወደ ኪራሻየር ሄዱ ፡፡ እነሱ የፈረሰኞቹ ቁንጮዎች ነበሩ ፡፡ ከከባድ የጀርመን ፈረስ ጀምሮ እና በሕግ በተደነገገው ቅጽ ሰባት ዓይነት የሚጠናቀቁ ሁሉም መሣሪያዎች በፈረሰኞቹ ጠባቂዎች የተገኙት በራሳቸው ወጪ ነው ማለት ይበቃል ፡፡ ነገር ግን ገንዘብ ሁሉንም ነገር አልፈታውም - እንደ በር ለመክፈት ላለው ትንሽ የዲሲፕሊን እርምጃ እንኳን አንድ ሰው ከጦር ኃይሉ ውስጥ በቀላሉ መብረር ይችላል ፡፡ ግን የተቀሩት ያልተፈቀዱ ከሽምግልና ከልጅቷ እና ከወላጆ with ጋር ለመተዋወቅ ተችሏል ፡፡ ሰዎቹ ፣ ቀለል ያሉ እና ደሃዎች ፣ እንደ ላንስ ወይም ቄራዎች ተመዝግበዋል ፡፡ እዚህ ፣ እና በደርዘን የሚቆጠሩ ሻምፓኝ ከጉሮሮው እና በሣር ክዳን ውስጥ peyzans - አንድ ጊዜ እንኖራለን ፡፡ ፈረሰኛ ፈረሰኞች በማንኛውም ውጊያ በደርዘን የሚቆጠሩ ሞተዋል ፣ ለሕይወት ያላቸው አመለካከትም ተገቢ ነበር ፡፡ ግን ላንሳዎች እና ሀርሾች እንዲሁ የባህሪ ደንቦች እና የክብር ፅንሰ-ሀሳቦች ነበሯቸው ፡፡ እናም በማንኛውም ሁኔታ በፈረሰኛ ወደ እግረኛ ጦር በፈቃደኝነት ማንም አልተለወጠም ፡፡ እና እዚህ የአንድ ታዋቂ ቤተሰብ ተወካይ አለ ፣ ግን በክፍለ-ግዛቱ እግረኛ ክፍለ ጦር ፡፡ እነሱ ፈረሰኞችን ከጠባቂዎች አባረሩ ፣ በኦሃንስም አልቆዩም ፣ እና እግረኛን በመምረጥ ጡረታ አልወጡም - በእውነተኛ ፣ በዘመናዊ ቋንቋ ፣ ከመጠን ያለፈ ፡፡ እዚህ ላይ ቆጠራ ቢ ነው ፣ እሱ ራሱ ፣ እሱ በጥሩ ሕያው ሳይሆን በእግረኛ ሰራዊት ውስጥ እራሱን አገኘ ፣ እናም የተዛመደ መንፈስን በማየት ተበሳጨ ፡፡
10. Evgeny Onegin ፣ እንደምታውቁት የራሱ የሆነ “ጌትነት” መውጫ ነበረው ፡፡ አሰልጣኙ ፈረሶችን እየነዳ አንድ እግረኛ በእግረኛው ሰረገላ ላይ ቆመ ፡፡ እንደዛሬው የሊሙዚንኖች ቅንጦት አልነበረም ፡፡ በፓሮኮኒ ጋሪዎች ላይ መጓዝ የሚችሉት ሐኪሞች ፣ ትናንሽ ካፒታሊስቶች እና ነጋዴዎች ብቻ ናቸው ፡፡ የተቀሩት ሁሉ በአራት ብቻ ተንቀሳቀሱ ፡፡ ስለዚህ ዩጂን በተቀጠረ የእንፋሎት-ፈረስ ጋሪ ወደ ኳስ በመሄድ አድማጮቹን በሆነ መንገድ አስደነገጠ ፡፡ ዓለማዊ ሰዎች በእግር ላይ መሄድ የሚችሉት በእግር ብቻ ነበር ፡፡ ለጎረቤት ቤት እንኳን ለመጎብኘት እንኳን ጋሪ መዘርጋት አስፈላጊ ነበር ፡፡ አገልጋዮቹ በስሜታቸው መሠረት ወይ ለእግረኛው በር አይከፍቱም ወይም አይከፍቱም ፣ ግን እንግዳውን እራሱ አውልቆ የውጪ ልብሱን በአንድ ላይ ለማያያዝ ይተውት ፡፡ እውነት ነው ፣ ይህ ሁኔታ እስከ 1830 ገደማ ቆየ
11. ከኢንስፔክተር ጄነራል በኋላ ኒኮላስ እኔ እንደሚያውቁት በኒኮላይ ጎጎል አስቂኝ ሰው ውስጥ ከፍተኛውን ጥቅም ማግኘቱን ተናግሯል ፡፡ ለንጉሠ ነገሥቱ መከላከያ ፣ በመጀመሪያ ፣ ያለገደብ ጉቦ እና በቢሮክራሲያዊ የዘፈቀደ አቋራጭነት በኒኮላስ ስር ሩሲያ ውስጥ አልታዩም ሊባል ይገባል ፡፡ በሁለተኛ ደረጃ ንጉሠ ነገሥቱ ሁሉንም ነገር በደንብ ያውቁ ስለነበረ ሙስናን እና የቢሮክራሲያዊ ጎሳዎችን ሐቀኝነት ለመዋጋት ሞክረዋል ፡፡ ሆኖም ፣ ሁሉም ሙከራዎቹ ማለቂያ በሌላቸው 40,000 ጸሐፊዎች ውስጥ ተጠልፈው ነበር ፣ እንደ ኒኮላይ እራሱ ራሺያን ያስተዳድሩ ፡፡ ባለሥልጣኖቹ የችግሩን ስፋት በመገንዘባቸው ቢያንስ ወደ አንድ ዓይነት ማዕቀፍ ለማስተዋወቅ ሞክረዋል ፡፡ የጎጎሌቭ “በደረጃው አይደለም” ከዚህ ብቻ ነው ፡፡ ገዥው በየሩብ ዓመቱ ያስነቅፋል - አሁን ባለው ተጨባጭ ሁኔታ አውራጃው አንድ ነው - ምክንያቱም ነጋዴው ሁለት አርሽኖችን (አንድ ተኩል ሜትር) ጨርቅ ስለሰጠው ሩብያው ደግሞ አንድ ሙሉ ቁራጭ (ቢያንስ 15 ሜትር) ወስዷል ፡፡ ማለትም ሁለት አርሽኖችን መውሰድ የተለመደ ነው። በክፍለ ከተሞች ከተሞች ውስጥ ያሉ ሰፈሮች በቀን እስከ 50 ሩብልስ ድረስ “ግራ” ገቢ ነበራቸው (ፀሐፊዎች በወር 20 ሩብልስ ይቀበላሉ) ፡፡ ጉዳዩ የመንግስትን በጀት ባያሳስበውም ጥቃቅን ሙስናዎች ግን ዓይናቸውን አዙረዋል ፡፡ እና የመንግስት ገንዘብ መስረቅ ብዙውን ጊዜ የማይቀጣ ነበር።
12. በ 19 ኛው ክፍለዘመን የከተሞች ነዋሪ ያልሆነው “የጄኔራል ኢንስፔክተር” አስደናቂ ስኬት ከተገኘ በኋላ አንዳንዶች አሁን ጉቦቹ እንደተጠናቀቁ በቁም ነገር ወስነዋል ፡፡ እንደ ሳንሱር (!) ሆኖ ከሠራው ነፃ አውጭ አንዱ ኤ ቪ.ኒኪቴንኮ በምሥጢር ማስታወሻ ደብተሩ ውስጥ አሁን እንደዚህ ዓይነቱ ጉልህ የሆነ አመለካከት በአስተያየቱ የመንግስት ስርቆት ስለሚጠፋ የራስ-አገዛዙን ለመዋጋት ኃይል አለው የሚል ስጋት አሳድሯል ሆኖም ስርዓትን ለማስመለስ በዘመቻ እና በቦታ ዘመቻዎች እንኳን ውስን መሆን ልምዱ እንደሚያሳየው ጥፋተኞቹ ሁሉ የሚቀጡ ከሆነ ባለሥልጣኖቹ እንደ አንድ ክፍል ይጠፋሉ እናም የመንግሥት አካላት ሥራ ይቆማል ፡፡ እናም በጦርነቱ ዓመታት የተከሰተው ስርዓት በአቀባዊ ወደ መሣሪያው ዘልቆ ገባ ፡፡ ጉቦ በቀጥታ ወደሚኒስትሮች ቢሮዎች ተወስዷል ፡፡ ስለዚህ ከንቲባው እንደ ጎጎል ስኮዝኒኒክ-ድሙካኖቭስኪ ካልነበሩ ክቡር እና ግንኙነቶች ከሌለው ሰው መደበኛ ጡረታ ከወጣ ከሁለት ዓመታት በኋላ ከፍተኛ ወደ ሌላ አካባቢ እንደሚዛወር ማስፈራሪያ ደርሶበታል ፡፡
13. ጎጎል ለነጋዴው በተናገረው ከከንቲባው ቃል ጋር ወደ ነጥቡ ደርሷል-“ከግምጃ ቤቱ ጋር ውል ትሠራለህ ፣ የበሰበሰ ጨርቅ ለብሰህ መቶ ሺህ ታነፋለህ ከዛም ሃያ ያርድ ትለግሳለህ ለዚህም ሽልማት ትሰጣለህ?” ባለፉት ዓመታት ሙስና ከስር የመነጨ እንደሆነ ወይም ከላይ የተጫነ መሆኑን ለመረዳት የማይቻል ነው ፣ ግን እነሱ እንደሚሉት ከሥሩ ተመግቧል ፡፡ ገበሬዎቹ በተመሳሳይ መሬት ባለቤት ኢዛሜሎቭ ላይ ማጉረምረም የጀመሩት ሃራምን በማስፋት በአጠቃላይ በአንዱ ግዛቶች ውስጥ ጋብቻን ሲከለክል ብቻ ነው ፡፡ ከዚያ በፊት ሴት ልጆቻቸውን ለባለቤቱ አሳቢ እጅ ሰጡ ፣ እና ምንም ፡፡ እናም የ “ኢንስፔክተር ጄኔራል” ነጋዴዎች-ገጸ-ባህሪዎች የክልል ባለስልጣናት በመንግስት አቅርቦቶች ውስጥ ከሚፈጠረው ብስባሽ እና ቆሻሻ አይናቸውን እንደሚያዙ ተስፋ በማድረግ ጉቦ ሰጡ ፡፡ እና የመንግስት ገበሬዎች እንደ ምልመላ በድብቅ አሳልፈው ለመስጠት የአከራይ ገበሬዎችን ገዙ ፡፡ ስለዚህ ኒኮላስ I ረዳት የሌለውን የእጅ ምልክት አደረጉ-ሁሉንም ይቀጡ ፣ ስለሆነም ሩሲያ የህዝብ ብዛት ትኖራለች ፡፡
ለመጨረሻው የ “ኢንስፔክተሩ” ትዕይንት በ N. Gogol ስዕል
አስራ አራት.የፖስታ አስተዳዳሪ ኢቫን ኩዝሚች ሽፔኪን የሌሎች ሰዎችን ደብዳቤ ለጠቅላይ ኢንስፔክተር ጀግኖች በድፍረት በድጋሜ በድጋሜ የሚመልሰው ሌላው ቀርቶ የሌላ ሰው ደብዳቤ መጻጻፍ ለማንበብ እንኳ የጎጎል ፈጠራ አይደለም ፡፡ ህብረተሰቡ የደብዳቤ ልውውጡ እየተበራከተ ስለነበረ ያውቃል ፣ እናም ስለዚህ ተረጋግቷል ፡፡ በተጨማሪም ፣ ከሁለተኛው የዓለም ጦርነት ማብቂያ በኋላ የወደፊቱ አታላይ ሀኪም ሚካኤል ግሊንካ እሱና ሌሎች መኮንኖች የፈረንሳይ እስረኞችን ደብዳቤ ወደ አገራቸው በሚያነቡት ደስታ ምን ያህል በማስታወሻዎቻቸው ላይ ገልጸዋል ፡፡ ይህ የተለየ ቁጣ አላመጣም ፡፡
15. የሩሲያ ክላሲካል ሥነ-ጽሑፍ በአዎንታዊ ጀግኖች በግልጽ ድሃ ነው። አዎ ፣ እና እነዚያ ፣ አንዳንድ ጊዜ በሆነ መንገድ እንግዳ ይመስላሉ። ልክ እንደሌሎቹ ገጸ-ባህሪዎች ባልሆነው አናሳው ውስጥ ስታሮሩም በትክክል ይህ ነው ፡፡ ይህ የጎግል የሞቱ ነፍሶች በሁለተኛው ጥራዝ ውስጥ የሚታየው ተራማጅ ካፒታሊስት ኮስታንቾግሎ ነው ፡፡ ጸሐፊው የምስጋና ምልክት ሆኖ ብቻ ወደ ሥራው አስገቡት - የሩሲያ ኢንዱስትሪያዊው ዲሚትሪ በርናዳኪ የኮስታንቾግ የመጀመሪያ ምሳሌ የሙት ነፍሶችን ሁለተኛ ጥራዝ ለመጻፍ ስፖንሰር አደረገ ፡፡ ሆኖም ፣ የኮስታንሆግሎ ምስል በጭራሽ ፓኔጂካዊ አይደለም ፡፡ የአንድ የሽምግልና ልጅ ፣ በህይወቱ 70 ዓመታት ውስጥ ከስር ተነስቶ በሩሲያ ውስጥ ሙሉ ኢንዱስትሪዎች ፈጠረ ፡፡ በበርናዳኪ የተገነቡ እና በባለቤትነት የተያዙ መርከቦች በመላው የሩሲያ ውሃ ላይ ተጓዙ ፡፡ እሱ ወርቅ አፈለቀ እና ሞተሮችን ሠራ ፣ እናም ወይኖቹ በመላው ሩሲያ ሰክረው ነበር። በርናዳኪ ብዙ አተረፈ ብዙ ሰጠ ፡፡ የእሱ ድጋፍ በታዳጊ ወንጀለኞች እና ታዋቂ አርቲስቶች ፣ የፈጠራ ሰዎች እና ተሰጥኦ ያላቸው ልጆች ተገኝተዋል ፡፡ ይኸውልዎት - የመታሰቢያ ሐውልቱ ዝግጁ ጀግና! ግን አይሆንም ፣ የሩሲያ ጸሐፊዎች ስለ ሙሉ ለሙሉ የተለያዩ ስብዕናዎች መጻፍ ፈለጉ ፡፡ ፔቾሪን እና ባዛሮቭ ቆንጆ ነበሩ ...
ዲሚትሪ በርናዳኪ የዘመናቸው ጀግና የመሆን ዕድል አልነበረውም
